مسافر24 بهترین تجربه سفر

فواره تروی

فواره تروی آبنمایی است در منطقه تروی در رم ایتالیا. ارتفاع این فواره 26 متر و عرض آن 20 متر است. تروی بزرگترین فواره دوران باروک در رم و یکی از معروف ترین آبنماهای جهان است.
شاید در تحقیقاتی که در مورد ایتالیا و کلاً کشورهای اروپایی داشته اید به این دست پیدا کرده اید که بیشترین جاذبه های اروپا را بناهای تاریخی شکل داده اند اما یکی از جاذبه های تاریخی که در اروپا و در کشور ایتالیا با منبع حیات یعنی آب، یک ترکیب زیبا ایجاد کرده است این آبنمای زیباست.
فواره تروی که یکی از جاذبه های دیدنی ایتالیاست به عنوان یکی از بهترین آب نماها و جاذبه های دنیا مشهور شده است و همه ساله تعداد زیادی از مردم به دیدن آن می روند. محل قرار گیری این فواره در منطقه تروی در رم ایتالیا قرار دارد که دارای فواره های کوچک و بزرگ است اما بزرگترین فواره آن با 26 متر ارتفاع از زیباترین و کم نظیر ترین فواره هاست و برای مردم بسیار هیجان انگیز است. اما از همه مهمتر عرض این فواره است که 20 متر است و شما می توانید یک فواره کم نظیر را تجربه کنید.
اگر به این قسمت بروید متوجه می شوید که این بنا در واقع تقاطعی از یک سه راه است که در این محل به وسیله این آب نما مرتبط شده است. این بنا به این دلیل ساخته شده که در 13 کیلومتری رم منبع آب تمیزی در گذشته یافته اند و این بنا در قسمتی برای پاسداشت این جریان ساخته شده است.
جالب است که در این بخش از فواره می توانید یک نمای بسیار بزرگ از ساختمانی تاریخی به همراه فرشته ها و مجسمه هایی مشاهده کنید.


جغرافیا

این آبنما که در محل تقاطع یک سه راه واقع شده، نقطه پایانی آکوا ورجینه امروزی ست. خود آکوا ورجینه حاصل احیای آکوا ویرگو (یکی از قنات های باستانی رم) است که وظیفه تامین آب روم را بر عهده داشت. در سال 19 پیش از میلاد مسیح و با کمک یک (گفته می شود) باکره، متخصصان رومی منبع آبی پاکیزه را در 13 کیلومتری شهر رم شناسایی کردند. این صحنه در نمای امروزی آبنما به تصویر کشیده شده است. گرچه راه پایانی که به آن چشمه کشیده شد، بدلیل غیر مستقیم بودن، 22 کیلومتر طول دارد. آکوا ویرگو آب را به حمام های آگریپا می رساند و تا چهارصد سال در خدمت روم بود.


تاریخ

در سال 1629، پاپ اوربان هشتم که چشمه قبلی را به اندازه کافی هیجان انگیز نمی دید از جیان لورنزو برنینی می خواهد تا طراحی نوسازی های ممکن را انجام دهد. اما با درگذشت پاپ، این پروژه رها شد. گرچه پروژه برنینی هرگز ساخته نشد اما تاثیر بسیار وی بر روی آبنما هنوز قابل مشاهده است. یک طرح اولیه تاثیرگذار و جالب از پیترو دا کورتونا در موزه آلبرتینا در وین نگهداری می شود. همچنین طرح هایی از اوایل قرن هجدهم میلادی وجود دارند که بیشتر بدون امضا هستند.
در دوران باروک، رقابت برای طراحی ساختمان ها، آبنماها و حتی پله های اسپانیایی بالا می گیرد. در سال 1730، پاپ کلمنت دوازدهم مسابقه ای ترتیب داد که در آن نیکولا سالوی به آلساندرو گالیله می بازد اما واکنش به پیروزی یک نفر از فلورانس باعث شد تا سالوی برای انجام کار آبنما گمارده شود. کار در سال 1732 آغاز شد و در سال 1762 سال ها پس از مرگ سالوی تکمیل شد و پیترو براچی نیز اوکئانوس (خدای تمامی آب ها) را در مرکز طاقچه آبنما قرار داد.
پیش از مرگ سالوی در سال 1751، وی اطمینان حاصل می کند که نشان بی قواره یک آرایشگر لجوج، مجموعه را ضایع نمی‌کند. به همین دلیل او آن نشان را پشت آسو دی کوپپه (آس جام) پنهان کرد.
آبنمای تروی در سال 1762 بدست جوزپه پانینی تکمیل شد. او نشانه های کنونی را به جای مجسمه های آگریپا و تریویا (باکره رومی) که قبلاً در نظر گرفته شده بودند قرار می دهد. ساختمان پولی زمینه فواره را تشکیل می دهد و با ستون های قرنتی، دو طبقه اصلی بنا به هم پیوند خورده اند. رام کردن دریاها درونمایه پیش آمدگی سترگی ست که در آن آب و سنگکاری در هم آمیخته اند و میدان کوچک را پر کرده اند. تریتون در حال رام کردن هیپوکامپ ها، صدف اوکئانوس را هدایت می کند. در طاقچه سمت راست اوکئانوس، وفور از کوزه اش آب می پاشد و در سمت چپ، سلامتی جامی در دست دارد که ماری از آن می نوشد.


بازسازی

در سال 1998، سنگکاری ها جلا داده شدند و تمامی ترک ها و قسمت های فرسوده، بدست هنرمندان چیره دست مرمت شد و آبنما به پمپ های گردش آب مجهز شد.
در ژانویه 2013 اعلام شد که شرکت مد ایتالیایی فندی، پشتیبانی مالی 2.2 میلیون یورویی برای بزرگترین مرمت در تاریخ آبنما را بر عهده گرفته است.

تفریح گاه ها، دیدنی ها و مکان های تاریخی رم

فواره ترویتروی، بزرگ‌ترین فواره‌ی شهر رم و یکی از معروف‌ترین فواره‌های دنیاست. این فواره را سلوی معمار، در زمان کلمنت دوازدهم

کلیسای پانتئون ‌‌معبد ٢٠٠٠ ساله که در حال حاضر کلیسای پانتئون است، جز بهترین بناهای بزرگ روم باستان بشمار می رود.

‌‌کلیسای جامع سن پیتر ‌‌‌‌کلیسای جامع سن پیتر، از مشهورترین و قدیمی ترین کلیساهای شهر رم است. این کلیسا در نزدیکی شهرک واتیکان و

کلوسئوم‌‌میدان گلادیاتورها یا کلوسئوم در اصل یک آمفی تئاتر بیضی شکل در مرکز شهر است که توسط امپراطوری و مهندسین

‌‌میدان ناوونا ‌‌‌‌میدان ناوونا یا در اصطلاح ایتالیایی ها پیازا ناوونا میدان معروفی است در مرکز شهر رم پایتخت کشور ایتالیا. این