مسافر24 بهترین تجربه سفر

غذاهای آسیایی که باید امتحان کرد! (2)

سوشی، غذای ملی ژاپنی‌هاست که به محبوبیت بسیار زیادی در تمام جهان دست پیدا کرده است. پختن سوشی چندان آسان به نظر نمی‌آید.

مجله سیب سبز - فرید مستوفی:


مطلب مرتبط:

غذاهای آسیایی که باید امتحان کرد! (1)
ایران

ایران کشور غذاهای متنوع است و انتخاب یک غذا به‌عنوان غذای ملی کار آسانی به نظر نمی‌رسد، اما قورمه‌سبزی یکی از شایسته‌ترین انتخاب‌هاست. همگی با طرز پخت قورمه‌سبزی آشنا هستیم، تنها اختلاف‌های کمی در جزئیات وجود دارد مانند کم یا اضافه شدن سبزی‌های معطر یا استفاده از لوبیا قرمز یا لوبیا چیتی یا سرخ نکردن سبزی و حتی در مواردی استفاده از گوشت مرغ به جای گوشت گوسفند!

امارات متحده عربی

اماراتی‌ها نیز غذاهای متنوعی دارند اما هریس را غذای ملی خود می‌دانند. هریس از گندم و گوشت پخته تشکیل می‌شود.

در ابتدا گندم را آنقدر می‏پزند تا لعاب دهد. همزمان، گوشت را در محلول آب نمک می‌خوابانند و هنگامی که گندم لعاب داد، گوشت را شسته و به گندم اضافه می‌کنند. مخلوط گندم و گوشت را با آب فراوان در ظرفی دربسته روی شعله کم قرار داده و اجازه می‌دهند خوب بپزد، سپس گوشت را از استخوان جدا کرده و ترکیب را می‌کوبند تا یکدست شود.

قطر

کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مشترکات فرهنگی و قومیتی بسیاری دارند. از این‏رو به راحتی می‌توان غذای عربستان را در کویت یا غذای کویتی را در امارات یافت. غذای ملی قطری‌ها نیز مانند کویتی‌ها مشبوس است.

بحرین

غذای ملی بحرینی‌ها هم نوعی مشبوس است که به مشبوس دجاج معروف است. برای پخت مشبوس دجاج گوشت مرغ را تکه کرده، با پیاز خرد شده تفت می‌دهند، ادویه را به میزان دلخواه اضافه می‌کنند و سپس رب می‏زنند.

پس از تفت دادن مواد، مقدار زیادی آب اضافه کرده سپس سیب زمینی را می‏ریزند. هنگامی که آب آن کم شد، برنج (که از قبل خیس خورده) را اضافه می‌کنند تا دم بکشد.

ژاپن

سوشی، غذای ملی ژاپنی‌هاست که به محبوبیت بسیار زیادی در تمام جهان دست پیدا کرده است. پختن سوشی چندان آسان به نظر نمی‌آید. یک تکه جلبک دریایی خشک را روی حصیر بامبو صاف کرده، دست خود را در کاسه آب و سرکه خیس می‌کنند. (فراموش نکنید که مصرف خوراکی جلبک دریایی از نظر دین اسلام حرام است)حصیر بامبو برای جلوگیری از پاره شدن برگ جلبک زیر آن قرار داده می‌شود، سپس مقداری برنج پخته را به صورت گرد در می‏آورند. برنج را روی جلبک قرار داده و آن را پهن می‌کنند.

مقداری پودر ترب کوهی را در مرکز برنج می‌ریزند و به ترتیب سبزیجات (شامل آووکادو، خیار، هویج و دیگر سبزیجات) و غذاهای دریایی (ازجمله میگو پخته یا گوشت خرچنگ) را که به صورت خلال برش داده شده‌اند روی پودر ترب قرار می‌دهند. از یک طرف حصیر، شروع به پیچیدن آن می کنند تا به انتهای دیگر آن برسند. در حین پیچیدن، آن را کمی فشار می‌دهند تا مواد خود را بگیرند. به آرامی دو طرف استوانه را برش می‏زنند. سوشی آماده است.

اردن

غذای ملی اردنی‌ها، منسف است که با گوشت قرمز درست می‏شود. اردنی‌ها برای پختن منسف، تکه‌های گوشت را شسته، در ظرف آب قرار داده برای 4 تا 8 ساعت در یخچال می‏گذارند. کمی کره را آب کرده، گوشت (که آب آن گرفته شده و کاملا خشک است) را به آن اضافه می‌کنند تا سرخ شود؛ تا جایی که رنگ آن قهوه‌ای شود. نمک و فلفل به گوشت زده، آب را به آن اضافه می‌کنند (به اندازه‌ای که آب روی گوشت را بگیرد). دمای گاز را کم می‌کنند تا گوشت بپزد.

حدود یک ساعت بعد، پیاز را می‏ریزند و حدود 30 دقیقه دیگر روی اجاق می‏ماند. همزمان، ماست را با حرارت متوسط گرما می‌دهند تا آب آن جمع شود. سفیده تخم‌مرغ و نمک به ماست اضافه می‌کنند، سپس مخلوط به دست آمده را به آرامی به گوشت در حال پختن اضافه می‌کنند. همزمان با اضافه کردن ماست، با یک قاشق چوبی غذا را در یک جهت هم می‏زنند تا کاملا مخلوط شود. دمای زیر غذا را کم می‌کنند و اجازه می‌دهند 10دقیقه دیگر بپزد. برای تزئین این غذا از بادام و میوه کاج تفت داده شده در کره استفاده می‌کنند. منسف معمولا با برنج سرو می‌شود.

فلسطین

مُسخن نام غذای ملی فلسطین اشغالی است. برای پختن مسخن، تکه‌های مرغ را با هل، نمک، فلفل و سماق طعم‌دار کرده و می‏گذارند مرغ چند ساعتی در این مخلوط بماند، سپس با روغن زیتون هر دو طرف مرغ را به آرامی سرخ می‌کنند تا قهوه‌ای شود.

پیاز را جداگانه سرخ کرده و هل و سماق به آن می‏زنند. تکه‌ای نان (لواش) برداشته، پیاز سرخ شده را کف آن می‏ریزند و تکه‌ای مرغ روی آن می‏گذارند، سپس کمی پیاز روی آن می‌‏ریزند و نان لواش روی آن می‏گذارند. حالا مرغ‌های لای نان را درون فر می‌گذارند تا برشته شوند.

عراق

شرایط جغرافیایی عراق و گذشتن دو رود دجله و فرات از میان این کشور باعث شده تا ماهی، غذای ملی این کشور به حساب بیاید. سمک مسکوف نام این غذای ملی است.

سمک در عربی به معنای ماهی بوده و مسکوف هم به ماهی پخته شده روی زغال‌چوب گفته می‌شود. در بغداد، در خیابان مشهور ابونواس که بر ساحل رود دجله واقع است، رستوران‌های مخصوصی وجود دارد که ماهی زنده را از دجله صید کرده و آن را بلافاصله برای پختن آماده می‌کنند. آنها ماهی را با ترشی مشهور نجفی، پیاز و نان تنوری تازه سرو می‌کنند. سلیقه‌ای بسیار نزدیک به سلیقه خوزستانی‌ها!