مسافر24 بهترین تجربه سفر

شهر اصفهان، ایران

در میان شهرهای ایران اصفهان همچون جواهری است که با وجود نوسانات تاریخی و گذر قرنها هنوز درخشش و شکوه خود را حفظ کرده است. این شهر آنچنان شاداب است که گویی امروز زندگی را شروع کرده و با وجود این آنچنان اصیل است که گویی همیشه وجود داشته است. فرهنگ غنی و طبیعت زیبای اصفهان چنان با یکدیگر سازگارند که به نظر می رسد هر یک بازتاب دیگری است. اصفهان تجلی کاملی از فرهنگ ایرانی-اسلامی می باشد.


گردشگری

مهمترین‌ مکانهای تفریحی و دیدنی‌ ‌اصفهان عبارتند از میدان امام (نقش جهان)‌، چندین‌ کتیبه تاریخی‌، مدرسه‌‌های قدیمی چهارباغ، باباقاسم‌، ملاعبدالله، میرزاحسن، کاسه‌‌گران، نیماورد، جلالیه، ‌شمس‌آبادوحیدر، خانه‌‌های اخوان، خرازی‌ پیرنیا، جمل، قدسیه، شیخ الاسلام‌، کبوترخانه‌ های‌ متعدد، ‌گنبدباز، ‌چندین‌ مسجد باشکوه بامعماری‌ و کاشی‌ کاری‌ شگفت‌انگیز‌، آتشگاه کوه سنگی، چندین‌ آرامگاه عارفان و شاعران ایرانی‌‌، امامزاده‌‌های متعدد‌، کلیساهای تاریخی درجلفا‌، آبشارهای سمیرم، شالورا، کردمحلیا، چشمه‌های ورتون، خوربیابانک‌، آبشارشاه، دیمه، ملاد، ‌لادژ و چشمه‌های آب معدنی‌ گرم‌، مناطق حفاظت شده قمشلو و کلاه قاضی‌‌، غارهای متعدد، ‌کاخها و عمارتهای عالی‌ قاپو، چهلستون، هشت بهشت‌، روستاهای میمه، مورچه‌ خورت‌، مال و روستاهای تاریخی، ‌قلعه‌های فارفاآن، دیووترشک‌، ‌پلهای تاریخی الله وردی‌ خان، خواجو، شهرستان، مارنان و سعادت‌ آباد، ‌کاروانسراهای شیخ علی خان، مهیار، سرای سفید، میرزاکوچک‌‌خان، خوانساریها، مناره‌‌های جنبان، چهل دختر، ساربان، زیار، رهروان، آتشخانه، دارالضیا، غار، شعیا، گلدسته‌.


مراکز خرید

از مراکز خرید اصفهان مجتمع تجاری شهر(سیتی سنتر) (به نشانی : اصفهان، خیابان چهارباغ عباسی، نبش خیابان سید علیخان، مجتمع تجاری شهر)، مراکز خرید مهرسان (به نشانی: اصفهان، خیابان بزرگمهر، نبش خیابان مبارزان، طبقه فوقانی فروشگاه ذوب آهن مرکز خرید مهرسان)، مجتمع پارک اصفهان (به نشانی: خیابان چهارباغ بالا، مجتمع اداری تجاری پزشکی چهارباغ بالا)، مجتمع تجاری اوسان (به نشانی: خیابان چهارباغ بالا، جنب کاخ سعادت آباد)، مجتمع تجاری کوثر (نشانی: خیابان چهارباغ بالا)


سوغات اصفهان

یکی از معروف ترین سوغات اصفهان گز می‌باشد. مواد اولیه این شیرینی مطبوع و مشهور که گزانگبین باشد، در اطراف این شهر به عمل می‌آید. گز انگبین ریشة گیاهی به نام بته یا درخت گز است. این روزها گزفروشیها برای پایین نگه داشتن قیمت، از ماده دیگری به نام بادکا که از سیب زمینی تهیه می‌شود، به جای گز گیاهی استفاده می‌کنند. اما این گز به هیچ وجه طعم و لطافت گز اصلی را ندارد. نوع دیگر گز که در جعبه‌های کوچک فلزی به فروش می‌رسد، گز انگشت پیچ است که در آن از مغز پسته و بادام استفاده نمی‌کنند تا سالخوردگان به راحتی آن را تناول نمایند. پولکی اصفهان و گلاب قمصر کاشان نیز از دیگر سوغاتی های استان اصفهان هستند.
استان اصفهان‌ مظهر مهم‌ترین‌ کانون‌ صنایع‌ دستی‌ ایران نیز‌ است‌. تولیدات‌ صنایع‌ دستی‌ استان‌ اصفهان‌ به‌ دلیل‌ رونق‌ نسبی‌ صنعت‌ توریسم‌ بازاری‌ درخور توجه‌ دارد. مهمترین‌ صنایع‌ دستی‌ رایج‌ استان‌ اصفهان‌ عبارتند از: قالی‌ بافی‌، زری‌ بافی‌، قلم‌ کاری‌، میناسازی‌، خاتم‌سازی‌، منبت‌ کاری‌، قلم‌ زنی‌، نقره‌ کاری‌، زیورآلات‌ زنانه‌، کاشی‌، سرامیک‌ که‌ همراه‌ با سوهان‌ و گز... در شمارسوغاتی‌های‌ مهّم‌ استان‌ اصفهان‌ به‌ شمار می‌آیند.


غذاهای محلی اصفهان

غذاهای‌ محلی‌ ویژه‌ای‌ در مناطق‌ شهری‌ و روستایی‌ استان‌ اصفهان‌ تهیه‌ می‌گردند که‌ از آن‌ جمله ‌می‌توان‌ به‌ انواع‌ آش‌ (آش‌ هفت‌ قلم‌، آش‌ شلغم‌، آش‌ حبوبات‌، آش‌ جو، آش‌ بلغور و آش‌ جو)، انواع‌ آبگوشت‌ (آبگوشت‌ عدس‌ و آبگوشت‌ اسفناج‌)، انواع‌ سوپ‌ (سوپ‌ لپه‌، سوپ‌ نخود و سوپ‌ گوجه‌فرنگی‌)، اشکنه‌ اصفهانی‌، انواع‌ خوراک‌ (خوراک‌ بادنجان‌، خوراک‌ دست‌ پیچ‌ و خوراک‌ کباب‌ کدو)، قیمه‌ ریزه‌، شامی‌ هویج‌، حریره‌، رشته‌شیر، تاس‌ کباب‌ سیب‌زمینی‌، خاگینه‌ با شیره‌، دم‌ پختک‌ ماش‌، اسلامبولی‌ پلو، کلم‌ پلو، سگمات‌، رب‌ انار، کیک‌کماج‌، هفت‌ ترشی‌ و ده‌ها نوع‌ خورشت‌ و چاشت‌ دیگر اشاره‌ نمود.


جغرافیای استان و شهراصفهان

استان اصفهان با مساحت 1/07 میلیون کیلومتر مربع، حدود 25/6 درصد از مساحت کل کشور را به خود اختصاص داده است. شهر اصفهان با طول جغرافیایی 51 درجه و 39 دقیقه و 40 ثانیه شرقی و عرض جغرافیایی 32 درجه و 38 دقیقه و 30 ثانیه شمالی بعد از تهران و مشهد سومین شهر بزرگ ایران است. استان اصفهان با استانهای دهگانه همسایگی دارد، از شمال به استانهای مرکزی و سمنان، از جنوب به استانهای فارس و کهکیلویه و بویراحمد از مشرق با استانهای یزد و خراسان و از مغرب به استانهای خوزستان و چهارمحال و بختیاری و لرستان محدود می‌شود. از نظر وسعت، استان اصفهان بعد از استانهای خراسان، کرمان، سیستان و بلوچستان و فارس حائز مقام پنجم است. استان اصفهان در سال 1385 به 21 شهرستان تقسیم شده که شامل 92 شهر و 44 بخش و 122 دهستان است. اصفهان با توجه‌ به‌ شرایط‌ جغرافیایی‌ و تاریخی در زمان پهلوی مورد توجه‌ قرارگرفت‌ ‌و کوششهایی‌ جهت تعمیر و بازسازی‌ بناهای تاریخی اش به‌ عمل آمد. طی دو دهه‌ اخیر اصفهان با سرعت‌ قابل‌ توجهی ‌از نظ‌ر شهری توسعه یافت‌ و بازسازی‌ بناهای تاریخی بسیار چشمگیر بود. امروزه‌ اصفهان یکی ‌از مهمترین‌ مراکز سیاحتی ایران وجهان به‌ شمارمی‌ رود


آب و هوا

اقلیم شهر اصفهان در شمال و شرق از منطقه کویری تاثیر گرفته و در جنوب به جهت وجود کوه صفه از هوای خنک تری بهره‌مند است. آب و هوای اصفهان به طور کلی معتدل و خشک است و مقدار بارش باران و برف به نسبت کمی دارد. حداکثر درجه حرارت در تابستان 40 درجه سانتی‌گراد است که تابستانهایی گرم و خشک را می‌سازد. شهر اصفهان‌ از نظر آب‌ و هوا ممتاز و فصول‌ چهارگانه‌ منظمی‌ دارد و آغاز و پایان‌ هر فصل‌ آن‌ بخوبی‌ مشهود است‌.


تاریخ و فرهنگ اصفهان

در کتاب‌های‌ تاریخی‌، اصفهان‌ را پایگاه‌ سپاهی‌ و دفاعی‌ معرفی‌ کرده‌اند که‌ با افزایش‌ قلعه‌ها ودژها، امنیت‌ آن‌ نیز برای‌ سکونت‌ و شهرسازی‌ تضمین‌ گردیده‌ است‌. وجود قلاع‌ متعدد تاریخی‌ مانند قلعه‌آتشگاه‌، سارویه‌، تبرک‌، کهن‌دژ، گارددژ و... مؤید این‌ نظر است‌. استقرار جلگه‌ اصفهان‌ در میان‌ بیابان‌ و کوه‌های‌خشک‌ مرکزی‌ ایران‌ از یک‌ طرف‌ و اهمیت‌ و موقعیت‌ ارتباطی‌ خاص‌ آن‌ در مرکز فلات‌ پهناور ایران‌ از طرف‌دیگر، تاریخ‌ آن‌ را به‌ قدمت‌ کشور ایران‌، مرتبط‌ کرده‌ است‌. استان اصفهان‌ از جمله‌ استان‌هایی‌ است‌ که‌ ترکیب‌ قومی‌ مختلفی‌ دارد، اکثریت‌ جمعیت‌ استان‌ را فارس‌ زبانها تشکیل‌ می‌دهند ولی‌ بختیاری‌ها، ارمنی‌ها، یهودی‌هاو تا حدودی‌ آذری‌ها نیز در قسمت‌هایی‌ از آن‌ اسکان‌ دارند. زبان‌ رایج‌ مردم‌ استان‌، فارسی‌ است‌ و زبانهای‌ اقلیت‌های‌ ارمنی‌، عبری‌ و همچنین‌ لری‌ نیز رواج‌ دارد. ادبا، شعرا و حکمای‌ صاحب‌ نظری‌ از این‌ شهر برخاسته‌ و یا در آن‌ زیسته‌اند. از روزگاران کهن تا کنون به نام‌های: الیهودیه (که وجه تسمیه الیهودیه آن بود که در زمان بخت نصر، یهودیان را از بابل کوچ داده و در این مکان ساکن کرده بودند)، صفاهان، صفویان، جی، رشورجی، سپاهان، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، گی، اِسپادانا و نصف جهان سرشناس بوده‌است. پس از فتح توسط اعراب مسلمان و چون در عربی حرف «پ» وجود نداشته بمرور زمان با لهجه و حرف «ص» بصورت «اصفهان» تلفظ گردید. بیشتر نویسندگان بر این باورند که چون این ناحیه پیش از اسلام، به ویژه در دوران ساسانیان، مرکز گردآمدن سپاه بود و سپاهیان مناطق جنوبی ایران، مانند بختیاری، فارس، خوزستان، سیستان و.. در این ناحیه گرد آمده و به سوی محل نبرد حرکت می‌کردند، آنجا را اسپهان گفته، سپس معرب شده و به صورت اصفهان درآمده‌است. این شهر نام‌های کهن‌تری هم دارد که با نام کنونی آن، هیچ‌گونه پیوندی ندارد، مانند: گابیان، گابیه، جی، گبی، گی، گابا. زمانی که کورش بزرگ بابل را گرفت و یهودیان رااز اسارت نبوکدنصر شاه بابل، نجات داد شماری از آن‌ها به ایران آمدند و در این منطقه که به دارالیهودیه نامگذاری شد اسکان یافتند.


معماری پیش از اسلام

در سال 1000 هجری قمری بدستور شاه عباس اول پایتخت صفویان از قزوین به اصفهان انتقال یافت دراین زمان جمعیت اصفهان به یک میلیون نفر رسید و به شدت از نظر مراکز تجاری و فرهنگی ترقی نمود. عصر صفوی، عصر کمال و شکوفایی نبوغ معماری و شهرسازی در ایران است. هنرمندان شهر جلفای آذربایجان اوج شکوه معماری ایران را در اصفهان به نمایش گذاشتند. میدان نقش جهان، دولتخانه و خیابان چهارباغ در کنار بخش‌های قدیمی شهر ساخته شدند. از ویژگیهای مهم در شیوهٔ معماری این دوره، علاوه بر استحکام و زیبایی ساختار، درخشش بیان است. در آثار این دوره تابش رنگ و نور و جذابیت سطوح و شکوه چشمگیر آنها، احساس زیبائی خیره کننده‌ای در بیننده ایجاد می‌کند و طنین رنگها و سطوح مکرر کاشیهای درخشان به منظره‌ای شفاف، مجرد و روحانی تبدیل می‌شود. معماری این دوره از لحاظ وسعت و کارایی، بسیار متنوع است و در تمامی ابعادِ حیاتِ فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مردم حضوری زنده و پویا دارد. باشکوه‌ترین مساجد، عظیمترین میدانها، زیباترین پل‌ها و خیابانها، بزرگ‌ترین بازارها، مدرسه ها، و کاروانسراها در این عصر ساخته شد و همه در نوع خود در اوج کمال هنری، استحکام و کارایی و بعضی چنان باشکوه و زیبا و کامل، که گاهی نمی‌توان باور کرد که انسانی ناچیز آن را پدید آورده باشد. مسجد شاه واقع در میدان نقش جهان، چنان بیننده را مفتون می سازد که حتی برای شهروندی که سالها در کنار این آثار بدیع زندگی کرده است نه تنها خسته کننده نیست بلکه با هر بار مشاهده مکرّر، راز و رمزهای تازه و شگفتی را کشف می کند. بی مناسبت نیست که ((نصف جهانش)) نامیده اند و ازهزار سال پیش این شهر پذیرای جهانگردان و سیاحان بی شماری بوده که هر یک به زبانی عظمت و زیبایی شهر و بناهای آن را ستوده اند. اصفهان یک نیمهء جهان است و این در زبان فارسی بازتابی است که بازدید کنندگان آن در دوران عظمت و شکوهی که تا به امروز باقی است از شگفتی برآورده اند، اصفهان همانند رم و لنینگراد یکی از بزرگترین شهرهای جهان است و آن به تنهایی شایستگی لازم را دارد که یک شماره به آن اختصاص یابد. در چهارصد سال پیش ژان شاردن درباره اصفهان می نویسد : از خیابان بزرگی آغاز می کنم که می توان آن را حیاط شهر نامید. خیابانی که زیباتر از آن نه دیده و نه شنیده ام ... آنگاه شاردن به توصیف نهر آب وسط خیابان و کوشک ها و تالارها و حجره های زیبای وسط باغ می پردازد که به قول او با ظرافت بسیار منقش شده اند. دیوارها روزنه هایی دارند که بدون ورود به باغ می توان از بیرون همه کسانی که در آن هستند و آن چه را که در باغ می گذرد مشاهده کرد.

تفریح گاه ها، دیدنی ها و مکان های تاریخی اصفهان